Archiwa tagu: Purcell

Dido and Aeneas

Dido and Aeneas – Dydona i Eneasz

opera w trzech aktach z prologiem
muzyka Henry Purcell
libretto Nahum Tate inspirowane IV Księgą „Eneidy” Wergiliusza
premiera w szkole dla dziewcząt Josiasa Priesta w Chelsea, 1689

Premierowa obsada:
Dydona (sopran)
Belinda (sopran)
Second woman (sopran)
Serceress (alt)
First Witch (sopran)
Second Witch (sopran)
Spitit (alt)
Eneasz (baryton lub tenor)
Sailor (sopran lub tenor)

Akt I

Belinda usiłuje rozchmurzyć swa siostrę Dydonę, królową Kartaginy. Jednak Dydona cierpi, darząc tajemnym uczuciem uciekiniera z Troi, Eneasza. Belina i Dama dworu usiłują przekonać Dydonę, aby uległa uczuciu. Do stóp królowej pada też sam Eneasz, wyznając swa miłość. Amor triumfuje.

Akt II

Szczęście znakomitej pary wzburzyło ciemne moce. Czarownica i jej siostry wiedźmy szykują spisek. Eneasz ma z rozkazu bogów spieszyć do Italii. Zły Duch pod postacią Merkurego skłoni go do opuszczenia Dydony. Wiedźmy rozpętują burzę, aby popsuć królewskiej parze polowanie. Tymczasem dwór cieszy się pięknem natury. Eneasz składa u stóp kochanki trofeum łowieckie. Jednak nadchodzi burza. Eneasz widzi ducha o rysach Merkurego, który wzywa go wypełnienia obowiązków – opuszczenia Kartaginy i wyruszenia do Italii. Rozpacza, jednak chce być posłuszny bogom.

Akt III

Towarzysze Eneasza szykują się do podniesienia żagli. Wiedźmy radują się z udanej intrygi i planują zatopienie floty. Zrozpaczona Dydona odrzuca ze wzgardą usprawiedliwienia Eneasza. Po jego odejściu żegna się z siostrą (Lament Dydony) i umiera. Nad jej mogiłą pojawia się chór Kupidynów.

Wykonania w Polsce

Opery Purcella

Bonduca lub the British Heroine – muzyka sceniczna do sztuki Beaumonta i Fletchera, premiera w Drury Lane Theatre w Londynie, wrzesień/październik 1695

Circe – muzyka sceniczna do sztuki Charlesa Davenanta, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1690

The Comical History of Don Quixote 

Dido and Aeneas

Dioclesian lub Prophetess lub The History of Dioclesian – semi-opera w pięciu aktach, libretto wg sztuki Thomasa Bettertona, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1690

The Fairy Queen

The Indian Queen – semi-opera w pięciu aktach z prologiem, libretto John Dryden i Robert Howard, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1695 (akt piąty – Daniel Purcell, brat Henry’ego)

King Arthur lub The British Worthy – semi-opera w pięciu aktach, libretto John Dyrden, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, maj lub czerwiec 1691

The Libertine lub The Libertine Destroyed – muzyka sceniczna do sztuki Thomasa Shadwella, premiera w Londynie 1695

Oedipus, King of Thebes – muzyka sceniczna do sztuki Johna Drydena/Nathaniela Lee, premiera 1692

The Tempest

Timon of Athens – semi-opera, libretto Thomas Shadwell wg Szekspira, premiera w Drury Lane Theatre w Londynie, maj lub czerwiec 1695

Theodosius lub The Force of Love – muzyka sceniczna do sztuki Nathaniela Lee, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie 1680

 

Purcell Henry

Henry_Purcell_ClostermanUr. 10 września 1659 (?) w Westminster

Zm. 21 listopada 1695 w Londynie

Angielski kompozytor okresu baroku

 

Urodził się w rodzinie muzycznej. Jego ojciec, Henry Purcell, prowadził chór w opactwie Westminsterskim. Jako dziecko śpiewał w chórze Kaplicy Królewskiej, prawdopodobnie uczyli go Pelham Humfrey, Matthew Locke i John Blow. W roku 1766 uzyskał nominację na kompozytora muzyki skrzypcowej na dworze królewskim, w 1679 mianowano go organistą w Westminster, a w 1682 został jednym z organistów katedry królewskiej, komponującym muzykę na święta religijne i świeckie.

Tworzył liczne ody, hymny, zwane anthems, i utwory religijne, np. Te Deum i Jubilate (1694), muzykę instrumentalną – fantazje na wiolę (1680), 12 sonat 3-głosowych (1683) i 10 sonat 4-głosowych (wydane po śmierci, 1697).

Jest twórcą angielskiej opery narodowej, Dido and Aeneas (1689). Skomponował też cztery półopery, tzw. semi-operas (Dioclesion, 1690, King Arthur, 1691, The Fairy Queen, 1692, The Indian Queen, 1695).

Zmarł na gruźlicę w wieku 36 lat.

Opery Henry Purcella