Ur. 4 stycznia 1710 w Jesi pod Anconą
Zm. 16 marca 1736 w Pozzuoli
Włoski kompozytor, skrzypek i organista okresu baroku
Urodził się jako Giovanni Battista Draghi, przyjął jednak nazwisko od miejscowości Pergola, z której pochodziła jego rodzina. Trójka jego rodzeństwa zmarła w dzieciństwie. W rodzinnym mieście uczył się u miejscowego muzyka Francesco Santiniego. We wczesnych latach 20-tych XVIII wieku przyjechał do Neapolu i wstąpił do konserwatorium dei Poveri di Gesù Cristo, prawdopodobnie dzięki stypendium margrabiego Cardola Marii Pianettiego. Studiował śpiew, grę na skrzypcach i kompozycję, a wśród jego nauczycieli byli Francesco Durante i Leonardo Vinci. W 1731 roku skomponował swoją pierwszą operę, Salustia. Wstąpił wówczas na służbę księcia Ferdynanda Colonna Stigliano jako maestro di capella na jego dworze. W 1732 roku powstała opera buffa Lo frate’nnamorrato (1732), a w 1733 skomponował operę seria Il prigionier superbo z dwoma intermezzami, z których jedno, La serva padrona, zdobyło ogromną popularność i przyniosło Pergolesiemu sławę.
W 1734 roku tron Neapolu objął Karol VII Burbon, a Pergolesi skomponował dlań Mszę F-dur, wystawioną w Rzymie. Otrzymał też nominację na maestro di capella na dworze księcia Maddaloniego. Powstała wówczas opera Adriano in Siria z intermezzem Livietta e Tracollo.
Sukces mszy przyniósł Pergolesiemu kolejne zamówienie z Rzymu na operę L’Olimpiade przeznaczoną na rzymski karnawał 1735. W tym samym roku powstała też opera komiczna Il Flaminio.
Od 1736 roku, z powodu postępującej gruźlicy, Pergolesi mieszkał w klasztorze franciszkanów w Pozzuoli. Skomponował tam swoje słynne dzieła Salve Regina oraz Stabat Mater. Zmarł w klasztorze i tamże został pochowany.
Opery Giovanniego Battisty Pergolesiego
Słowa kluczowe: opera barokowa, opera włoska, Pergolesi