Archiwa tagu: opera barokowa

Opery

Achille in Sciro Johann Adolf Hasse

Aci, Galatea e Polifemo Georg Friedrich Haendel

Acis and Galatea Georg Friedrich Haendel

Admeto, Rè di Tessaglia Georg Friedrich Haendel

Adriano in Siria Giovanni Battista Pergolesi

Agrippina Georg Friedrich Haendel

Alceste Georg Friedrich Haendel

Alcina Georg Friedrich Haendel

Alessandro Georg Friedrich Haendel

Alessandro Severo Georg Friedrich Haendel

Alexander’s Fest Georg Friedrich Haendel

Almira Georg Friedrich Haendel

Amadigi di Gaula Georg Friedrich Haendel

Antigono Johann Adolf Hasse

Arbace Georg Friedrich Haendel, Leonardo Vinci, Johann Adolph Hasse

Arianna Claudio Monteverdi

Arianna in Creta Georg Friedrich Haendel

Ariodante Georg Friedrich Haendel

Armide Jean Baptiste Lully

Arminio Georg Friedrich Haendel

Atalanta Georg Friedrich Haendel

Attlio Regolo Johann Adof Hasse

Il ballo delle Ingrate Claudio Monteverdi

Berenice, Regina d’Egitto Georg Friedrich Haendel

Belshazzar Georg Friedrich Haendel

Caio Fabrizio Johann Adolf Hasse

Castor et Pollux Jean-Philippe Rameau

Il combattimento di Tancredi e Clorinda Claudio Monteverdi

The Comical History of Don Qiochote Purcell Henry

Comus Georg Friedrich Haendel

Daphne Georg Friedrich Haendel

Dardanus Jean-Philippe Rameau

Deidamia Georg Friedrich Haendel

Dido and Aeneas Purcell Henry

Ezio Georg Friedrich Haendel

The Fairy Queen Purcell Henry

Faramondo Georg Friedrich Haendel

Farnace Antonio Vivaldi

Il Flaminio Giovanni Battista Pergolesi

Flavio, Re de’Longobardi Georg Friedrich Haendel

Il Floridante Georg Friedrich Haendel

Lo frate’nnamorato Giovanni Battista Pergolesi

Germanico in Germania Nicola Porpora

Gismondo, Re di Polonia Leonardo Vinci

Giulio Cesare in Egitto Georg Friedrich Haendel

Hercules Georg Friedrich Haendel

Hippolyte et Aricie Jean Philippe Rameau

L’incoronazione di Poppea Claudio Monteverdi

Israel in Egypt Friedrich Georg Haendel

Jephtha Georg Friedrich Haendel

Judas Maccabaeus Georg Friedrich Haendel

Juditha triumphans Antono Vivaldi

Livietta e Tracollo Giovanni Battista Pergolesi

Marc’Antonio e Cleopatra Johann Adolf Hasse

Muzio Sevola Georg Friedrich Haendel

Naïs Jean-Philippe Rameau

L’Olimpiade Giovanni Battista Pergolesi

L’Orfeo Claudio Monteverdi

Ottone, Re di Germania Georg Friedrich Haendel

Il pastor fido Georg Friedrich Haendel

Platée Jean-Philippe Rameau

Il prigioner superbo Giovanni Battista Pergolesi

Radamisto Georg Friedrich Haendel

Rinaldo Georg Friedrich Haendel

Il ritorno d’Ulisse in patria Claudio Monteverdi

Rodelinda, Regina de’Longobardi Georg Friedrich Haendel

Rodrigo Georg Friedrich Haendel

Salustia Giovanni Battista Pergolesi

San Casimiro, Re di Polonia Alessandro Scarlattti

Saul Geor Friedrich Haendel

Semiramide riconosciuta Leonardo Vinci

Il Sant’Alessio Landi Stefano

La serva padrona Giovanni Battista Pergolesi

Samson Georg Friedrich Haendel

San Casimiro Rè di Polonia Alessandro Scarlatti

Sigismodo Gioachino Rossini

Susanna Georg Friedrich Haendel

Tamerlano Georg Friedrich Haendel

The Tempest Purcell Henry

Tirsi e Clori Claudio Monteverdi

Tolomeo ed Alessandro Domenico Scarlatti

Tolomeo, Rè di Egitto Georg Friedrich Haendel

Il trionfo del Tempo e del Disinganno Georg Friedrich Haendel

Il Venceslao Antonio Caldara

Venus and Adonis John Blow

Dido and Aeneas

Dido and Aeneas – Dydona i Eneasz

opera w trzech aktach z prologiem
muzyka Henry Purcell
libretto Nahum Tate inspirowane IV Księgą „Eneidy” Wergiliusza
premiera w szkole dla dziewcząt Josiasa Priesta w Chelsea, 1689

Premierowa obsada:
Dydona (sopran)
Belinda (sopran)
Second woman (sopran)
Serceress (alt)
First Witch (sopran)
Second Witch (sopran)
Spitit (alt)
Eneasz (baryton lub tenor)
Sailor (sopran lub tenor)

Akt I

Belinda usiłuje rozchmurzyć swa siostrę Dydonę, królową Kartaginy. Jednak Dydona cierpi, darząc tajemnym uczuciem uciekiniera z Troi, Eneasza. Belina i Dama dworu usiłują przekonać Dydonę, aby uległa uczuciu. Do stóp królowej pada też sam Eneasz, wyznając swa miłość. Amor triumfuje.

Akt II

Szczęście znakomitej pary wzburzyło ciemne moce. Czarownica i jej siostry wiedźmy szykują spisek. Eneasz ma z rozkazu bogów spieszyć do Italii. Zły Duch pod postacią Merkurego skłoni go do opuszczenia Dydony. Wiedźmy rozpętują burzę, aby popsuć królewskiej parze polowanie. Tymczasem dwór cieszy się pięknem natury. Eneasz składa u stóp kochanki trofeum łowieckie. Jednak nadchodzi burza. Eneasz widzi ducha o rysach Merkurego, który wzywa go wypełnienia obowiązków – opuszczenia Kartaginy i wyruszenia do Italii. Rozpacza, jednak chce być posłuszny bogom.

Akt III

Towarzysze Eneasza szykują się do podniesienia żagli. Wiedźmy radują się z udanej intrygi i planują zatopienie floty. Zrozpaczona Dydona odrzuca ze wzgardą usprawiedliwienia Eneasza. Po jego odejściu żegna się z siostrą (Lament Dydony) i umiera. Nad jej mogiłą pojawia się chór Kupidynów.

Wykonania w Polsce

Opery Purcella

Bonduca lub the British Heroine – muzyka sceniczna do sztuki Beaumonta i Fletchera, premiera w Drury Lane Theatre w Londynie, wrzesień/październik 1695

Circe – muzyka sceniczna do sztuki Charlesa Davenanta, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1690

The Comical History of Don Quixote 

Dido and Aeneas

Dioclesian lub Prophetess lub The History of Dioclesian – semi-opera w pięciu aktach, libretto wg sztuki Thomasa Bettertona, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1690

The Fairy Queen

The Indian Queen – semi-opera w pięciu aktach z prologiem, libretto John Dryden i Robert Howard, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1695 (akt piąty – Daniel Purcell, brat Henry’ego)

King Arthur lub The British Worthy – semi-opera w pięciu aktach, libretto John Dyrden, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, maj lub czerwiec 1691

The Libertine lub The Libertine Destroyed – muzyka sceniczna do sztuki Thomasa Shadwella, premiera w Londynie 1695

Oedipus, King of Thebes – muzyka sceniczna do sztuki Johna Drydena/Nathaniela Lee, premiera 1692

The Tempest

Timon of Athens – semi-opera, libretto Thomas Shadwell wg Szekspira, premiera w Drury Lane Theatre w Londynie, maj lub czerwiec 1695

Theodosius lub The Force of Love – muzyka sceniczna do sztuki Nathaniela Lee, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie 1680

 

Gauvin Karina

Kanadyjska śpiewaczka operowa – sopran.

Urodziła się w 1966 roku w Quebecu w rodzinie profesjonalnych śpiewaków operowych, dzięki czemu już w wieku ośmiu lat śpiewała w chórze dziecięcym opery kanadyjskiej. Uczyła się śpiewu u Cathrine Robbin w Toronto, studiowała w Montrealu, początkowo historię sztuki na McGill Univerisity, a następnie śpiew w Conservatoire de Musique du Québec u Marie Daveluy. Potem przeniosła się na studia do Europy i uczyła się śpiewu u Pameli Bowden w Royal Scottish Academy of Music and Drama w Glasgow.

Debiutowała w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta na scenie w Montrealu. Szybko zwróciła na siebie uwagę. Zyskiwała uznanie i liczne nagrody, m.in. nagrodę publiczności w międzynarodowym konkursie wokalnym w s’Hartogenbosch w Holandii w 1994 roku, Virginia Parker Prize 1995 i nagrodę Opus dla Wykonawcy Roku w 2000.

Występuje z wybitnymi orkiestrami, takimi jak Orchestre Symphonique de Montréal, New York Philharmonic, a przede wszystkim ze znakomitymi orkiestrami barokowymi, m.in. Venice Baroque Orchestra, Les Talents Liriques, Accademia Bizantina, Il Complesso Barocco, Akademie für Alte Musik Berlin, śpiewając pod batutą tak znanych dyrygentów jak Christophe Rousset, Alan Curtis, Charles Duroit czy Roger Norrington. Występowała również na słynnych scenach operowych, m.in. na Glydenbourne Festival, Concertgebouw w Amsterdamie, Carnegie Hall w Nowym Jorku czy w Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu.

Śpiewała dwukrotnie w Polsce, na festiwalu Opera rara w Krakowie, w operach Haendla: Rodelinda (2013) i Tamerlano (2015).

Jest artystką wszechstronną, ale specjalizuje się zwłaszcza w repertuarze barokowym, w operach i oratoriach G. F. Haendla (Alcina, Rinaldo, Giulio Cesare, Ariodante, Tolomeo, Hercules), A. Vivaldiego (Tito Manilio, Judita triumphans), Mozarta (La clemenza di Tito), J. S. Bacha (Pasja wg św. Jana).

Nagrywa dla Archiv/Deutsche Grammophon, DECCA, Virgin Classics, Atma.

 

http://karinagauvin.com/en

facebook

 

Sabata Xavier 

Kataloński śpiewak operowy – kontratenor.

Lafotogràfica 071
Xavier Sabata, La Fotogràfica

Urodził się w 1978 roku w Barcelonie. Uczył się w Barcelonie w szkole aktorskiej i konserwatorium muzycznym (w klasie saksofonu), a później barcelońskim konserwatorium muzycznym i w Hochschule für Musik w Karlsruhe. Uczestniczył też w kursach mistrzowskich, m.in. Montserrat Figueras i Christopha Pregardiena.

Od 2005 współpracuje z wybitnymi dyrygentami: Williamem Christie, Fabio Biondim, René Jacobsem, Jordi Savallem, Alanem Curtisem, Diego Fasolisem i Ricardem Miniasim.

W jego repertuarze są dzieła G.F. Haendla (Agrippina, Rinaldo), A. Vivaldiego (Orlando Furioso, Andromeda liberata), C. Monteverdiego (L’Orfeo, L’Incoronazione di Poppea, Il ritorno d’Ulisse in patria). Śpiewał na wielkich scenach Europy, m.in. w Teatro Real w Madrycie, Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu, Theater an der Wien w Wiedniu. Teatro la Fenice w Wenecji, Barbican Centre w Londynie, a także Lincoln Centre w Nowym Jorku.

Śpiewał również w Polsce w ramach spektakli Opera rara w Krakowie – w 2009 roku https://www.youtube.com/watch?v=LPSryxNCnhI&feature=player_embedded w Agrippinie G.F. Haendla i w 2015 tytułową rolę w jego operze Tamerlano.

Nagrywa dla wytwórni Harmonia Mundi Iberica, EMI/Virgin Classics, Sony i DECCA.

facebook

Sabadus Valer 

Także Valer Barna-Sabadus

Fot. ©Ross

Niemiecki śpiewak – kontratenor.

Urodził się w 1986 roku w Arad (w Rumunii), od piątego roku życia mieszka w Niemczech. Początkowo uczył się gry na skrzypcach i fortepianie, od siedemnastego roku życia zaś – śpiewu kontratenorowego w Hochschule für Musik und Theater w Monachium.

Zadebiutował w 2009 roku tytułowa rolą w operze Antonia Vivaldiego Orlando furioso. W jego repertuarze zanalzło się wiele ról w operach C. Monteverdiego (L’Incoronazione di Poppea), G.F. Haendla (Partenope, Rinaldo, Serse), A. Vivaldiego (Orlando furioso), J.A. Hassego (Didone abbandonata), N. Jomellego (Demofonte), F. Cavallego (La Calisto, Elena), L. Vinciego (Artaserse, Cattone in Utica), a także W.A. Mozarta (La clemenza di Tito). Współpracuje z wybitnymi zespołami i dyrygentami, takimi jak Marc Minkowski, Riccardo Mutti, Michael Hofstetter, Dan Ettinger, Diego Fasolis, Christophe Rousset. Śpiewał na słynnych i uznanych scenach operowych, m.in. w Badischen Staatstheater w Karlsruhe, Staatsoper w Berlinie, w teatrach w Nancy, Lozannie, Kolonii, Theater an der Wien w Wiedniu, Opera Royal de Versailles i Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu, a także na festiwalach w Salzburgu, Rheigenau, Aix-en-Provence, Kaarlsruhe.

Jest zdobywcą prestiżowych nagród, m.in. Echo Klassik Award 2012 i 2013, uzyskał też nominację do nagrody Grammy. Nagrywa dla wytwórni Harmonia Mundi, EMI/Virgin Classics, Naxos, OehemsClassics.

facebook

strona

Nesi Mary-Ellen

Mary-Ellen Photo by Kostas Mitropoulos-ae238edb9b
Mary-Ellen Nesi, fot. Kostas Mitropoulos

Grecka śpiewaczka (mezzosopran) specjalizująca się w muzyce dawnej.

Studiowała w Atenach u Misy Ikeutsi, naukę kontynuowała w Mayer-Lismann Opera Center w Londynie. Kształciła się także u Ernsta Haefligera w Zurychu, Arrigo Poli w Modenie, Frangiskosa Voutsinosa oraz Kostasa Paskalisa. W 2003 roku powołała Opera Festival of Ancient Corinth, w ramach którego prezentowane są dzieła operowe inspirowane kulturą starożytną.

Jako śpiewaczka Nesi cieszy się najwyższym uznaniem krytyki. Szczególnie upodobałą sobie muzykę barokową, wykonuje wiele partii w operach C. Monteverdiego, G.F. Haendla, A. Vivaldiego. Podziwiać ją można zarówno w repertuarze klasycznym i romantycznym, jak i w głównych rolach w operach greckich kompozytorów współczesnych (Thanos Mikroutsikos, Periklis Kokos).

Gości w najważniejszych ośrodkach muzycznych i salach koncertowych na świecie, jak m.in. Carnegie Hall, Avery Fisher Hall, Places des Arts w Montrealu, Théâtre de Champs-Elysées w Paryżu (Juditha Triumphans Vivaldiego z Venice Baroque Orchestra), Theater an der Wien czy Bayerische Staatsoper w Monachium (Tamerlano Handla z Ivorem Boltonem), oraz na festiwalach w Spoleto, Santiago de Compostela, Göttingen i Halle Händel Festspielen. Często występuje w kraju ojczystym z najważniejszymi greckimi zespołami orkiestrowymi.

Nagrania z jej udziałem dokonane dla niemieckiej wytwórni MDG otrzymały wiele prestiżowych nagród. Nagranie opery Tamerlano zdobyło nagrodę ECHO Klassik 2008.

http://www.maryellennesi.com/

Mynenko Yuriy

Ukraiński śpiewak kontratenorowy.

SONY DSC
Yuriy Mynenko, fot. Ram Media

Pochodzi z Radomyśla, w którym uczył się początkowo gry na fortepianie i dyrygentury. Później kształcił się w akademii muzycznej w Odessie, ćwicząc śpiew solowy – początkowo jako baryton, a w końcu – kontratenor. Występy indywidualne rozpoczął już w okresie studiów. Śpiewał w kraju i za granicą, m.in. w Rosji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych. Koncertował z wieloma znanymi orkiestrami i dyrygentami, np. Alanem Curtisem, Diego Fasolisem i Danem Ettingerem. Jego repertuar obejmuje zarówno utwory barokowe, jak i klasyczne i romantyczne (m.in. Griselda Vivaldiego, Rinaldo i Mesjasz Haendla, Rusłan i Ludmiła Glinki).

Często koncertuje w Polsce, m.in. na festiwalach Misteria Paschalia w Krakowie, All’Improvviso w Gliwicach.  Na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej wystąpił w partii tytułowej w operze Haendla Giulio Cesare in Egitto (2024)

 

http://www.yuriyminenko.com/en/

Mameli Roberta 

Włoska śpiewaczka sopranowa.

SONY DSC
Roberta Mameli, fot. Ram Media

Pochodzi z Rzymu. Muzykę studiowała w Picenzy, zadebiutował w Dydonie i Eneaszu Purcella. Śpiewała na wielu scenach europejskich, przede wszystkim włoskich, ale także np. w Wiedniu, Amsterdamie i Krakowie.

Jej repertuar jest różnorodny, zarówno barokowy (Monteverdi, Bach, Haendel), jak i klasyczny (Mozart), romantyczny (Wagner), a nawet współczesny (Bernstein, Orff).

Śpiewa z wieloma słynnymi zespołami grającymi muzykę historyczną, takimi jak Accademia Bizantina, Il Complesso Barocco czy Il Pomo d’Oro.

http://www.robertamameli.com/biography.html

Lezhneva Julia 

Rosyjska śpiewaczka operowa – sopran

Urodziła się 5 listopada 1989 roku w Jużno-Sachalińsku. W 2004 roku ukończyła szkołę muzyczną w Moskwie, a następnie w 2008 konserwatorium moskiewskie w klasie śpiewu i fortepianu. Pomiędzy 2008 a 2010 kontynowała studia na Cardiff Intenational Academy of Voice u Denisa O’Niella, uczestniczyła też w wielu klasach mistrzowskich (m.in. Kiri te Kanawy i Ileany Cotrubas). Jest zwyciężczynią wielu międzynarodowych konkursów młodych wokalistów, m.in. w 2006, 2007 i 2009 roku (najmłodsza zwyciężczyni wokalnego konkursu Mirjam Helin International Singing Competition), zdobywczynią Diapason d’Or (za nagranie opery Alessandro G.F. Heandla), Echo-Klassik (CD Alleluja z ariami Vivaldiego, Haendla, Porpory i Mozarta).

Współpracuje z wybitnymi dyrygentami, takimi jak Marc Minkowski, Diego Fasolis, Giovanni Antonini, Rene Jacobs, a jej repertuar obejmuje dzieła wielu stylów i epok, przede wszystkim XVIII i XIX wieku: A. Vivaldiego (Ottone in Villa, Oracolo in Messenia), G.B. Pergolesiego (Stabar Mater), G.F. Haendla (Tamerlano, Il Trionfo del Tempo e del Disinganno, Alessandro), J.A. Hassego (Ariano in Syria), ale także W.A. Mozarta (Requiem, Cosi fan tutte), Belliniego, Dionizettiego, a nawet Czajkowskiego (Jolanta).

Śpiewała na wielu słynnych scenach i festiwalach, m.in. w Salzburgu, Freiburger Konzerthaus, Theater an der Wien w Wiedniu, Salle Pleyel  i Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu. Concertgebouw w Amsterdamie. Śpiewała również w Polsce, m.in. na festiwalach Misteria Paschalia i Opera rara w Krakowie.

Nagrywa dla wytwórni Naïve, DECCA Classics. Erato/Warner Classics.

 

http://julialezhneva.com/

facebook