Achille in Sciro – opera w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 13 lutego 1736, z okazji zaślubin arcyksiężnej Marii-Teresy z księciem loretańskim François-Etienne’em, dekoracje bracia Antonio i Giuseppe Galli-Bibiena
Adriano in Siria – drama per musica w trzech aktach, libretto Pietro Matastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 3 listopada 1732, z okazji czterdziestych siódmych urodzin cesarza Karola VI, wykonawcy: Gaetano Orsini, kastrat alt (Ariano), Ursula Anna Theresia Holzhauser, zwana Reutterin, żona kompozytora dworu Georga Reutera młodszego, sopran (Emirena), Barbara Pisani, sopran (Sabina), Pietro Casati, kastrat alt (Farnaspe), Annibale Pio Fabri, ténor (Osroa), Cristoforo Praun, bas (Aquilio).
Amalasunta – opera w trzech aktach, libretto Nicodemo Blioni, premiera na zamku Questenberga w Jaroměřicach, 1726
Amor non ha legge – favola pastorale, libretto Nicodemo Blioni, premiera na zamku Questenberga w Jaroměřicach, 1726
L’Anagilda – dramma per musica w trzech aktach, libretto Girolamo Gigli według „Storia della perdita e riacquisto della Spagna” Bartolomea de Rogatis, premiera w teatrze Palazzo Ruspoli w Rzymie, 4 stycznia 1711, z intermezzo Dorinda e Grulo lub Pimpinone e Vespetta , wykonawcy: Anna Maria De Piez, zwana Mariuccia (Anagilda), Caterina Petrolli, kontralt (Elvira), Giovanni Maria Morosi, zwany Morosino, kastrat sopran (Ferdinando), Giovanni Battista Mirelli, kastrat alt (Garzia), Annibale Pio Fabri, tenor (Dorina, intermezzo), Giovanni Battista Cavana, bas (Grullo, intermezzo), wznowione w Perugii, karnawał 1713 oraz w Foligno, 3 styczeń 1722
Andromaca – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Teatro della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1724, z intermezzo Madame ed il cuoco (libretto Trotti)
Apollo in cielo – componimento da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1720
L’Argene – trattenimento per musica w trzech aktach, libretto Paolo Emilio Badi, premiera w Accademia ai Saloni w Wenecji, 1689
L’Arminio – opera w trzech aktach, libretto Antonio Salvi, premiera w teatrze San Agostino w Genui, 1705
L’Asilo d’amore – festa teatrale w jednym akcie, libretto Pietro Metastasio, premiera w Linzu, 28 sierpnia 1732
Astarto – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno i Pietro Pariasi, premiera na dworze w Salzburgu, 4 października 1725
Astrolobeo e Lisetta – intermezzo, premiera w Rzymie, 1711
Atamo huomo vecchio e Palancha giovine – intermezzo, premiera w Wiedniu, 1721
L’Atenaide – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Barcelonie, 1709, powtórna premiera w Hoftheater w Wiedniu, 1714 (II akt Caldara, I akt Andrea Fiorè, III akt Francesco Gasparini)
Barlafuso e Pipa – intermezzo w trzech częściach do Il Costantino Antonia Lottiego, libretto Francesco Rinaldo Cantù, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 19 listopada 1716
Caio Marzio Coriolano – opera w trzech aktach, libretto Pietro Pariati, premiera w Teatro della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1717
Caio Fabrizio – dramma per musica w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 13 listopada 1729
Camaide, imperatore della Cina – opera w trzech aktach, libretto Domenico Lalli, premiera na dworze w Salzburgu, 4 października 1722, z intermezzo La Marchesina di Nanchin
Chi s’arma di virtu vince ogni afetto – libretto I. Buonaccorsi, premiera w Rzymie, 1709
Le Cinesi – componimento drammatico w jednym akcie, libretto Pietro Metastasio, premiera na dworze w Wiedniu, 1735
Ciro riconosciuto – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Giardio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1736, z okazji urodzin cesarzowej Elżbiety-Krystyny, choreografia baletu Alessandro Phillibois,
La clemenza di Tito – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1734, z okazji urodzin cesarza Karola VI, dekoracje bracia Giuseppe i Antonio Galli-Bibiena, choreografia baletu Aleksandro Phillibois, wykonawcy; Piero Casati, kontralt (Tito), Ursula Anna Theresia Holzhauser, zwana Reutterin, żona kompozytora dworu Georga Reutera młodszego, sopran (Vitellia), Felice Salimbeni, kastrat sopran (Sesto), Giuseppe Monteriso, sopran (Annio), Barbara Pisani, sopran (Servilia), Cristoforo Praun, bas (Publio)
La concordia de’pianeti – componimento teatralne w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera w Znojmo, 19 listopada 1723
La contesa dei numi – servizio di camera w dwóch aktach, libretto G. Prescimonio, premiera na zamku w Pradze, 1 października 1723, z okazji koronacji cesarza Karola VI na króla Czech,
La Corona d’Imeneo – festa per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera na dworze w Wiedniu, 13 marca 1728
La constanza in amor vince l’inganno – opera w trzech aktach, premiera w Mantui, 1701 (jako opera pastorale), poprawiona i wystawiona powtórnie w Maceracie, 1710 (?) i w Palazzo Ruspoli w Rzymie, 6 lutego 1711, z intermezzo Vespetta e Pimpione Francesca Gaspariniego
Il Costatino – libretto Apostolo Zeno, premiera w Wiedniu, 1716
Dafne – dramma pastorale per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Biavi, premiera w Salzburgu, 4 października 1719
Demetrio – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1731, na cześć cesarza Karola VI, dekoracje Antonio Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois (I i III akt) i Simon Pietro Levassori della Motta (II akt)
Domofonte – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1733, na cześć cesarza Karola VI, dekoracje Antonio Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois
Dialogo tra vera disciplina ed il Genio – festa do camera w jednym akcie, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Teatro della Favorita w Wiedniu, 15 października 1730
I disingannati – commedia per musicaw trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini na podstawie „Mizantropa” Moliera, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 8 lutego 1729
Gon Chisciotte in corte della duchessa – opera serio ridicola w pięciu aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini na podstawie „Don Kichota” Miguela de Servantesa, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 3 lutego 1727
Dorinda e Grullo – premiera w Foligno, 1721
I due dittatiori – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1726
La Dulcinea e cuoco – intermezzo, premiera w Neapolu, 1715
Gli equivoci nel sembiante – opera w trzech aktach, libretto Domenico Filippi Contini, premiera w Teatro Nuovo w Casale, 1703
Gli ecclessi dell’infedelta – opera w trzech aktach, libretto Domenico Lalli, premiera na zamku w Salzburgu, 1720
Enone – opera w pięciu aktach, libretto Apostolo Zeno na podstawie „L’Epitia” Giovanniego Battisty Giraldiego, premiera w Giardino della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1730
L’Etearco – opera w trzech aktach, libretto Silvio Stampiglia, premiera w Salzburgu, 1726
Euristeo – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera na dworze w Wiedniu, 16 maja 1724, a także w Jaroměřicach, 1724
Farnace – opera w trzech aktach, libretto Lorenzo Morani, premiera w teatrze San Angelo w Wenecji, jesień 1703
Il finto Policare – tragicommedia per musica w trzech aktach, libretto Pietro Pariasi, premiera na zamku w Salzburgu, 1724
La forza dell’amicizia ovvero Pilade e Oreste – opera w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Grazu, 17 sierpnia 1728 (II i III akt Caldara, I akt Georg Reutter), z intermezzo Alisca e Bleso
Il Germanio marte – opera w trzech aktach, premiera na zamku w Salzburgu, 4 października 1721, z intermezzo Grespilla e Fanfarone
Girlanda di Fiori – premiera w Wiedniu, 1726
Gianguir, imperatore del Mongol – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1724
Il giubilo della Salza – festa, libretto R.M. Rossi, premiera w Salzburgu, lato 1716
Gunio Bruto ovvero La Caduta dei Tarquini – opera w trzech aktach, libretto Giacomo Sinibaldi, skomponowane w Rzymie, 1711, przeznaczone do wystawienia w Wiedniu, nie wystawione (akt III Caldara, akt I Carlo Francesco Cesarini, alt III Aleksandro Scarlatti)
Il Giuoco del Quadriglio – opera di camera, 1734
La grazie vindicate – componimento drammatico w jednym akcie, libretto Pietro Metastasio, premiera w Giardinio della Favorita(?) w Wiedniu, 28 sierpnia 1735, z okazji narodzin księżniczki Elizy
Grespilla e Fanfarone – intermezzo do Il Germanio marte, premiera na zamku w Salzburgu, 4 października 1721
Ifigenia in Aulide – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno na podstawie Eurypidesa, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 5 listopada 1718
Imeneo – pastorale w trzech aktach, libretto Pietro Pariasi, premiera w Barcelonie, 1708, nowa wersja libretta Apostolo Zeno, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1727
L’Inganno tradito dall’amore – opera w trzech aktach, libretto Antonio Maria Lucchini, premiera w pałacu arcybiskupim w Salzburgu, 1720, z intermezzo Atamo huomo vecchio e Palancha giovine (Wiedeń, 1721)
L’ingratitudine castigata – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silvani, premiera w Wenecji, 1698, lub w Rzymie, 1709, ponownie w Wiedniu, 1737
L’Inimico generoso – opera w trzech aktach, premiera w Teatro Malvezzi w Bolonii, 1709
Lisetta ed Astrobolo – intermezzo do opery La verità nell’inganno ossia Arsinoe, premiera w Salzburgu, 15 listopada 1727, oraz do opery Il Tiridate ossia verità nell’inganno, premiera w Wiedniu, 1730
Livia – festa teatrale w jednym akcie, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 19 listopada 1731
Le Lodi d’Augusto – festa da camera w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 1 października 1734
Lucio Papirio dittatore – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1719, na cześć cesarza Karola VI, na zamówienie cesarzowej Elżbiety-Krystyny, ponownie w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, 1721
Madame ed il cuoco – intermezzo do opery Andromaca, premiera w Wiedniu, 1724
Il Maggior grande – componimento per musica da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera na dworze w Wiedniu, 1 października 1716
La Marchesina di Nanchin – intermezzo do opery Camaide, imperatore della Cina, libretto Domenico Lalli, premiera w Salzburgu, 4 października 1722
Mercurio, Adone, Venere – premiera w Mediolanie, 1711
Mitridate – opera w pięciu aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1728, na cześć cesarza Karola VI
Il Natale d’Augusto – festa w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini według „Metamorfoz” Owidiusza, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 1 października 1733
Il Natale di Minerva – festa per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Wiedniu, 1729
Il Natale di Minerva Tritonia – festa per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1735
Nigella e Tirsi – pastorale w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Wiedniu, 1726
Nitocri – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Teatro della Favorita w Wiedniu, 30 sierpnia 1722
Il nome più glorioso – componimento da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera w Barcelonie, 4 listopada 1709
L’Olimpiade – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1733, z okazji urodzin cesarzowej Elżbiety-Krystyny, dekoracje Giuseppe Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois
L’Oracolo in sogno – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Teatro di Mantova w Mantui, 6 listopadzie 1699, wznowione w San Angelo w Wenecji, styczeń 1700 (akt I Caldara, akt II Antonio Quitavalle, akt III Carlo Francesco Pollarolo)
Ormisda re di Persia – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1721, na cześć cesarza Karola VI
Ornospade – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1727
Paride sull’Ida ovvero Gli amori di Paride con Enone – fasola pastorale w trzech aktach, premiera w Teatro di Mantova w Mantui, wiosna 1704 (z ariami Antonia Quintavallego)
La Partenope – opera w trzech aktach, libretto Silnio Stampiglia, premiera w Teatro di Mantova w Mantui, maj 1701 (wątpliwe), wznowione w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, 1707 (na premierze mógł być obecny Haendel podczas swojego pierwszego pobytu w Wenecji), wznowione w Bonascossi w Ferrarze, maj 1709
La patienza di Socrate con due mogli – scherzo drammatico w trzech aktach, libretto Piccolo Minato, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1731 (uwertura i I akt Caldara, II i III akt Georg Reuter)
Pimpinone e Vespetta – intermezzo do opery L’Anagilda, premiera w Rzymie, 1711
Il piu bel nome – componimento da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariasi, premiera podczas otwarcie Teatro de la Santa Cruz w Barcelonie, 2 sierpnia 1708, z okazji ślubu arcyksięcia Karola Habsburga z Elżbietą Brünswick-Wolfenbuttel
La promesa serbata al primo – opera w trzech aktach, premiera w teatrze SS Giovanni e Paolo w Wenecji, karnawał 1697
Psiche – componimento da camera w jednym akcie, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 19 listopada 1720 ( z ariami Johanna Josepha Fuxa)
Sancio Panza governatore dell’isola Barattaria – commedia per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini na podstawie „Don Kichota” Miguela de Servantesa, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 27 styczeń 1733
Scipione nelle Spagne – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1722
Scipione Africano il maggiore – festa do camera w jednym akcie, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1735
Il serva illustrata del merito – libretto G. Biavi, nie wystawiona
Il selvaggio eroe – tragikomedia eroico-pastorale w pięciu aktach, libretto Giovanni Frigimelica Roberti, premiera w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, 20 listopada 1707
Semiramide in Scalona – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1725
Sirita – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 21 sierpnia 1719, z okazji zaślubin Fryderyka Augusta Sasa, późniejszego Augusta III, króla Polski, z Maria Józefiną, córką cesarza Austrii Józefa I Habsburga
Sofonisba – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani według Pierre’a Corneille’a, premiera w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, jesień 1708
Il Temistocle – drama per musica, libretto Pietra Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1736, na cześć cesarza Karola VI, z rozkazu jego żony Elżbiety Krystyny, dekoracje Giuseppe Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois
Teodosio – libretto V. Grimami, premiera w Hamburgu, 1718
Il Tiridate ossia verità nell’inganno – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 11 listopada 1717, oraz w Salzburgu, 1717, wznowiona w Wiedniu, 1730, z intermezzo Lisetta ed Astrolobo
Il Tirsi – drama pastorale w pięciu aktach, libretto A.Z. (Apostolo Zeno?), premiera w teatrze San Salvatore w Wenecji, 1696 (II akt Caldara, I akt Lotti, II akt Ariosti, IV i V akt ?)
Tito e Berenice – opera w trzech aktach, libretto Sigismondo Capece i Pietro Ottoboni, premiera w Teatro Capranica w Rzymie, 10 stycznia 1714
Il trionfo d’amore – premiera w Rzymie, 1709
Il Venceslao
La verità nell’inganno ossia Arsinoe – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Salzburgu, 15 listopada 1727, z intermezzo Lisetta ed Astrolobo
Zaira – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Wiedniu, 1719
