1977, 3 czerwca – Warszawska Opera Kameralna, Warszawa
Reżyseria: Jitka Stokalska
Scenografia: Andrzej Sadowski
Kostiumy: Małgorzata Treutler
Kierownictwo muzyczne: Jurgen Jurgens, Jacek Kasprzyk
Dyrygent: Jurgen Jurgens, Jacek Kasprzyk
Wykonawcy:
Arianna – Ewa Ignatowicz
Teseo – Nigel Rogers, Halina Górzyńska
Cardila – Lidia Juranek
Alceste – Barbara Nowicka
Minos, Il Sonno – Jerzy Artysz, Jerzy Mahler
Tauride – Kazimierz Myrlak
Sceny pantomimiczne: Jolanta Kruszewska, Stefan Niedziałkowski, Rajmund Klechot, Zdzisław Starczynowski, Andrzej Szczużewski, Maria Świdergał
Pallas Atena – Renata Tokarska
Arianna in Creta HWV 32 – Ariadna na Krecie
dramma per musica w trzech aktach
muzyka Georg Friedrich Haendel
libretto według „Arianna e Teseo” Pietra Pariatiego
premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 26 stycznia 1734
Premierowa obsada
Arianna (sopran) – Anna Strada del Pò
Teseo (alt-kastrat) – Giovanni Carestini
Carilda (alt) – Maria Caterina Negri
Alceste (sopran-kastrat) – Carlo Scalzi
Tauride (mezzosopran) – Margherita Durastanti
Minos (bas) – Gustav Waltz
Akt I
Minotaur, potwór zamieszkujący labirynt na Krecie, domaga się co roku ofiar na pożarcie. Ateny składają więc okup w postaci siedmiu młodzieńców i siedmiu dziewic. Do wyprawy dołącza Tezeusz, syn ateńskiego króla Egeusza, planując pokonanie Minotaura i kreteńskiego wodza Taurisa, syna Wulkana. Chce w ten sposób ocalić Ariadnę i nie wiedząc, że jest ona córką Minosa. W tym samym kontyngencie zmierza na Kretę Carilda, dziewica zakochana w Tezeuszu, a która skrycie wielbią Alcest i sam Tauris. Mimo zabiegów Alcesta, Carilda ma być pierwszą ofiarą Minotaura. Jednak Tezeusz zgłasz sie jako pierwszy ku rozpaczy Aridny.
Akt II
Tezeusz szykuje się do starcia. Zapewnia Alcesta, że pokona potwora. Alcest obawia się, że książe jest jego rywalem. Ariadna podsłuchuje rozmowę Minosa z Taurisem, w której kreteński władca ujawnia sposób zabicia Minotaura. Dzieli się ta informacją z Tezeuszem. Alcest nadal jest zazdrosny, próbuje porwać Carildę, co uniemożliwia mu Minos. Władca wyznacza Ariadnę jako pierwszą ofiarę.
Akt III
Carilda towarzyszy Ariadnie w drodze do labiryntu. Na miejscy zastają Tezeusza, który pokonał potwora. Bohater wydostaje się z labiryntu dzięki nici Ariadny, pokonuje również Taurisa. Minos uznaje zwycięstwo herosa i uwalnia zakładników. Zakochane pary łączą się w miłości.
Wykonania