Gli amori di Diana ed’Endimione – zaginione, intermedium w czterech scenach, libretto nieznane, premiera w Palazzo Ducale w Mantui, podczas karnawału 1604/1605, trzecia z planowanych pięciu intermezzo wprowadzonych pomiędzy aktami l’Aminta według Tasso, wykonane w Teatro Farnese w Parmie, 13 grudnia 1628, z okazji ślubu Odoarda Farnese z Margueritą de’Medici

Gli amori de Dido e Enea – zaginione, intermezzo, libretto Ascanio Pio, druga z planowanych pięciu intermezzo wprowadzonych pomiędzy aktami l’Aminta wg Torquata Tassa, wykonane w Teatro Farnese w Parmie, 13 grudnia 1628, z okazji ślubu Odoarda Farnese z Małgorzatą de’Medici

Andromeda – zaginione, favola in musica, libretto Ercole Marigliani, premiera w Palazzo Ducale w Mantui, podczas karnawału 1619/1620

Apollo e Dafne – zaginione, znane z listów Monteverdiego, kantata teatrale/ballo, libretto Alessandro Striggio, premiera w Palazzo Ducale w Mantui, luty 1620

Gli Argonauti – zaginione, znane z listów Monteverdiego, intermezzo/mascherata, libretto Ascanio Pio/Claudio Achillini, czwarta z planowanych pięciu intermezzo wprowadzonych pomiędzy aktami l’Aminta wg Torquata Tassa, wykonane w Teatro Farnese w Parmie, 13 grudnia 1628, z okazji ślubu Odoarda Farnese z Margueritą de’Medici

Arianna 

Armida abbandonata – zaginione, znane z listów Monteverdiego, libretto wg „Jerozolimy wyzwolonej” Torquata Tassa, skomponowane 1626/1627 dla Mantui

Il ballo delle Ingrate

Il combattimento di Tankredi e Clorinda

Bradamante (Meliso e Bradamante) – zaginione, intermezzo, libetto wg Torquata Tassa, wykonane w Teatro Farnese w Parmie, 13 grudnia 1628, z okazji ślubu Odoarda Farnese z Margueritą de’Medici

La conjiunta d’Alceste e d’Admeto – zaginione, niedokończone, libretto Scipione Agnelli, luty 1617, zamówione z okazji ślubu księcia Ferdinanda Gonzagi z księżniczką Katarzyną di Medici,

Delia e Ulisse – napisane we współpracy z Francesco Manelli, dla Teatro Giustavilanni w Bolonii, 1630

La finta pazza Licori – zaginione, znane z listów Monteverdiego, commedia pastorale, libretto Giulio Strozzi, premiera 1627, zamówienie Vincenta II Gonzagi na jego inaugurację jako księcia Manui

L’incoronazione di Poppea

L’Idropica – zaginione, prolog „Ha cento lustri con etereo giro”, libretto Gabriello Chiabrera wg „La idropica” Giovanniego Battisty Guariniego, premiera w Mantui, 2 czerwca 1608, z okazji ślubu księcia Francesca Gonzagi z księżniczką Małgorzatą Sabaudzką (intermezzi: Salomone Rossi, Giovanni Giacomo Gastoldi, Paolo Biat, Giulio Cesare Monteverdi)

La Maddalena – prolog „Su le penne de’venti il ciel varcando”,wg La Magdalena Giovanniego Battisty Anreiniego, premiera w Mantui, marzec 1617

Mercurio e Marte – zaginione, Borneo regale, libretto Claudio Achillini, premiera Palazzo Farnese w Parmie, 21 grudnia 1628

Le nozze d’Enea con Lavinia – zaginione, tragedia di lieto fine, libretto Giacomo Badoro, premiera w Teatro SS. Giovanni e Paolo w Wenecji, 1641

Le nozze di Tetide – zaginione, znane z listów Monteverdiego, favola marittima, libretto Scipione Agnelli, 1616, zamówione z okazji ślubu księcia Ferdinanda Gonzagi z księżniczką Katarzyną di Medici

L’Orfeo

Proserpina rapita – zaginiona, libretto Giulio Strozzi, premiera w Palazzo Mocenigo w Wenecji, kwiecień 1630 z okazji ślubu Lorenza Giustinianiego z Giustnianą, córką Moceniga

Il ritorno d’Ulisse in patria

Tirsi e Clori – ballo, libretto Alessandro Striggio, premiera w Palazzo Ducale w Matui, styczeń 1616

La vittoria d’amore – zaginione, baletto, libretto Bernardo Morando, premiera w Citadella w Piacezy, 7 lutego 1641

Il pregi della primavera –libretto Ottaviano Castelli, premiera w Castel Gandolfo w Rzymie, 1635

La Morte d’Orfeo – tregicomedia pastorale w pięciu aktach, libretto Stefano Landi na motywach „La favola d’Orfeo” Angela Poliziano, premiera w Rzymie, 1 czerwca 1619, dedykowane Alessandro Matthei

Il Sant’Alessio

Apotheosis sive Consecratio SS Ignatii et Francisci Xaverii – dramma sacra w pięciu aktach, libretto Orazio Grassi, premiera w Collegio Romano w Rzymie, 1622, z okazji kanonizacji Ignacego Loyoli, założyciela zakonu jezuitów i Franciszka Ksawerego, zwanego apostołem Indii

Fetonte, dramma recitato a più voci – opera, premiera 1630 w Rzymie, zaginiona

La vittoria del principe Vladislao in Valacchia – opera, skomponowana w 1625, zaginiona

Aci, Galatea e Polifemo 

Acis and Galatea 

Admeto, Rè di Tessaglia

Agrippina 

Alceste

Alcina 

Alessandro

Alessandro Severo

Alexander’s Feast

Almira

Amadigi di Gaula

Arbace 

Arianna in Creta

Ariodante 

Arminio 

Atalanta

Belshazzar –  oratorium w trzech aktach, libretto Charles Jennes,  premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 27 marca 1745

Berenice, Regina d’Egitto

Caio Fabriccio – pasticcio, libretto Apostolo Zeno, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 4 listopada 1733

Catone – pasticcio, libretto Pietro Metastasio, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 4 listopada 1732

Comus 

Daphne

Deidamia

Didone abbandonata – pasticcio, libretto Pietro Metastasio, premiera w Royal Theatre w Covent Garden w Londynie, 13 kwietnia 1737

L’Elpidia overo rivali generosi – pasticcio, libretto Nicola Haym według Apostolo Zeno, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 11 maja 1725

Esther – oratorium w sześciu scenach, libretto John Arbuthnot i Alexander Pope według biblijnej Księgi Estery i sztuki Jeana Racine’a, premiera w Cannons, 1718

Ezio 

Faramondo

Flavio, Rè di Longobardi

Floridante

Florindo – zaginione, opera w trzech aktach, libretto Heinrich Hinsch, premiera w Theater am Gänsemarkt w Hamburgu, styczeń 1708 (także Daphne lub Florindo und Daphne)

Germanico – zaginione, odnalezione w 2007 w bibliotece konserwatorium Luigi Cherubini we Florencji, premiera w Wenecji, 1706 (?)

Giove in Argo – pasticcio w trzech aktach, libretto Antonio Maria Lucchini, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 1 maja 1739

Giulio Cesare in Egitto

Giustinio – dramma per musica w trzech aktach, libretto Nicolò Beregani i Pietro Pariati, premiera w Royal Theatre w Covent Garden w Londynie, 16 lutego 1737

Hercules 

Imeneo – dramma per musica w trzech aktach, libretto według Silvia Stampiglii, premiera w Royal Theatre Lincoln’s Inn Fields w Londynie, 22 listopada 1740

Israel in Egypt

Jephtha

Judas Maccabaeus

Lotario – dramma per musica w trzech aktach, libretto Giacomo Rossi według Antonia Salviego, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 2 grudnia 1729

Lucio Papiro dittatore – pasticcio, libretto według Apostolo Zeno i C.I. frugoni, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 23 maja 1732

Lucio vero – pasticcio w trzech aktach, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 14 listopada 1745 („Middlesex” opera company)

Muzio Scevola

Nero – zaginione, opera w trzech aktach, libretto Friedrich Christian Feustking, premiera w Theater am Gänsemarkt w Hamburgu, 25 luty 1705

Oreste – pasticcio w trzech aktach, libretto Giangualberto Barlocci, premiera w Royal Theatre w Covent Garden w Londynie, 18 listopada 1734

Orlando – dramma per musica w trzech aktach, libretto według „Orlando ovvero la Gelosia Pazzia” Carla Sigismona Capecego, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 27 stycznia 1733

Ormisda – pasticcio, libretto Apostolo Zeno, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 4 kwietnia 1730

Ottone, Rè di Germania

In Parnasso in festa per gli sponsali di Teti e Peleo– serenata w trzech częściach, libretto giacomo Rossi (?), premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 13 marca 1734, z okazji ślubu księżniczki Anny, córki króla Jerzego II, z księciem Wilhelmem IV d’Orange-Nassau

Partenope – dramma per musica w trzech aktach, libretto według Silvia Stampiglii, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 24 lutego 1730

Il pastor fido

Poro, Rè dell’Indie – dramma per musica w trzech aktach, libretto Antonio Salvi według „Alessandro nell’Indie” Pietra Metastasia, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 2 lutego 1731

Radamisto

Riccardo Primo, Rè d’Inghilterra – dramma per musica w trzech aktach, libretto Paolo Antonio Rolli według „Isacio tiranno” Francesca Brianiego, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 11 listopada 1727

Rinaldo

Rodelinda, Regina de’Longobardi

Rodrigo

Saul 

Samson

Scipione albo Publio Cornelio Scipione – dramma per musica w trzech aktach, libretto Paolo Antonio Rolli według Antonia Salviego, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 12 marca 1726

Semele – dramat muzyczny (oratorium) w trzech aktach, libretto william congreve według „Metamorfoz” Owidiusza, premiera w Royal Theatre w Covent Garden w Londynie, 10 lutego 1744

Semiramide riconosciuta – pasticcio, libretto Pietro Metastasio, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 30 października 1733

Serse – dramma per musica w trzech aktach, libretto według Niccolò Minata i Silvia Stamipigliego, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 15 kwietnia 1738

Lucio Cornelio Silla – dramma per musica w trzech aktach, libretto Giacomo Rossi, premiera w Burlington House (Queen’s Theatre ?) w Londynie, czerwiec 1713

Siroe, Rè di Persia – dramma per musica w trzech aktach, libretto Nicola Francesco Haym według Pietra Metastasia, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 17 lutego 1728

Sosarme, Rè di Media – dramma per musica w trzech aktach, libretto według „Dionisio, Re di Portogallo” Antonia Salvego, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 15 lutego 1732

Susanna 

Tamerlano 

Teseo – dramma tragico w pięciu aktach, libretto Nicola Francesco Haym według Philippe’a Quinault, premiera w Queen’s Theatre na Haymarket w Londynie, 10 stycznia 1713

Theodora – oratorium w trzech aktach, libretto Thomas Morell według Roberta Boyle’a, premiera w Royal Theatre w Covent Garden w Londynie, 16 marca 1750

Tito imperatore – libretto według „Berenice” Jeana Racine’a, skomponowane w październiku i listopadzie 1731 (tylko sceny I i III z I aktu – włączone do Ezio)

Tolomeo, Rè d’Egitto 

Il trionfo del Tempo e del Disinganno

Venceslao – pasticcio, libretto Paolo Rossi według Apostolo Zeno, premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 11 (12?) stycznia 1731 (Gerg Friedrich Haendel, Leonardo Vinci, Johann Adolph Hasse, Nicola Porpora)

Achille in Sciro – opera w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 13 lutego 1736, z okazji zaślubin arcyksiężnej Marii-Teresy z księciem loretańskim François-Etienne’em, dekoracje bracia Antonio i Giuseppe Galli-Bibiena

Adriano in Siria – drama per musica w trzech aktach, libretto Pietro Matastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 3 listopada 1732, z okazji czterdziestych siódmych urodzin cesarza Karola VI, wykonawcy: Gaetano Orsini, kastrat alt (Ariano), Ursula Anna Theresia Holzhauser, zwana Reutterin, żona kompozytora dworu Georga Reutera młodszego, sopran (Emirena), Barbara Pisani, sopran (Sabina), Pietro Casati, kastrat alt (Farnaspe), Annibale Pio Fabri, ténor (Osroa), Cristoforo Praun, bas (Aquilio).

Amalasunta – opera w trzech aktach, libretto Nicodemo Blioni, premiera na zamku Questenberga w Jaroměřicach, 1726

Amor non ha legge – favola pastorale, libretto Nicodemo Blioni, premiera na zamku Questenberga w Jaroměřicach, 1726

L’Anagilda – dramma per musica w trzech aktach, libretto Girolamo Gigli według „Storia della perdita e riacquisto della Spagna” Bartolomea de Rogatis, premiera w teatrze Palazzo Ruspoli w Rzymie, 4 stycznia 1711, z intermezzo Dorinda e Grulo lub Pimpinone e Vespetta , wykonawcy: Anna Maria De Piez, zwana Mariuccia (Anagilda), Caterina Petrolli, kontralt (Elvira), Giovanni Maria Morosi, zwany Morosino, kastrat sopran (Ferdinando), Giovanni Battista Mirelli, kastrat alt (Garzia), Annibale Pio Fabri, tenor (Dorina, intermezzo), Giovanni Battista Cavana, bas (Grullo, intermezzo), wznowione w Perugii, karnawał 1713 oraz w Foligno, 3 styczeń 1722

Andromaca – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w  Teatro della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1724, z intermezzo Madame ed il cuoco (libretto Trotti)

Apollo in cielo – componimento da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1720

L’Argene – trattenimento per musica w trzech aktach, libretto Paolo Emilio Badi, premiera w Accademia ai Saloni w Wenecji, 1689

L’Arminio – opera w trzech aktach, libretto Antonio Salvi, premiera w teatrze San Agostino w Genui, 1705

L’Asilo d’amore – festa teatrale w jednym akcie, libretto Pietro Metastasio, premiera w Linzu, 28 sierpnia 1732

Astarto – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno i Pietro Pariasi, premiera na dworze w Salzburgu, 4 października 1725

Astrolobeo e Lisetta – intermezzo, premiera w Rzymie, 1711

Atamo huomo vecchio e Palancha giovine – intermezzo, premiera w Wiedniu, 1721

L’Atenaide – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Barcelonie, 1709, powtórna premiera w Hoftheater w Wiedniu, 1714 (II akt Caldara, I akt Andrea Fiorè, III akt Francesco Gasparini)

Barlafuso e Pipa – intermezzo w trzech częściach do Il Costantino Antonia Lottiego, libretto Francesco Rinaldo Cantù, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 19 listopada 1716

Caio Marzio Coriolano – opera w trzech aktach, libretto Pietro Pariati, premiera w  Teatro della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1717

Caio Fabrizio – dramma per musica w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 13 listopada 1729

Camaide, imperatore della Cina – opera w trzech aktach, libretto Domenico Lalli, premiera na dworze w Salzburgu, 4 października 1722, z intermezzo La Marchesina di Nanchin

Chi s’arma di virtu vince ogni afetto – libretto I. Buonaccorsi, premiera w Rzymie, 1709

Le Cinesi – componimento drammatico w jednym akcie, libretto Pietro Metastasio, premiera na dworze w Wiedniu, 1735

Ciro riconosciuto – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Giardio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1736, z okazji urodzin cesarzowej Elżbiety-Krystyny, choreografia baletu Alessandro Phillibois,

La clemenza di Tito – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1734, z okazji urodzin cesarza Karola VI, dekoracje bracia Giuseppe i Antonio Galli-Bibiena, choreografia baletu Aleksandro Phillibois, wykonawcy; Piero Casati, kontralt (Tito), Ursula Anna Theresia Holzhauser, zwana Reutterin, żona kompozytora dworu Georga Reutera młodszego, sopran (Vitellia), Felice Salimbeni, kastrat sopran (Sesto), Giuseppe Monteriso, sopran (Annio), Barbara Pisani, sopran (Servilia), Cristoforo Praun, bas (Publio)

La concordia de’pianeti – componimento teatralne w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera w Znojmo, 19 listopada 1723

La contesa dei numi – servizio di camera w dwóch aktach, libretto G. Prescimonio, premiera na zamku w Pradze, 1 października 1723, z okazji koronacji cesarza Karola VI na króla Czech,

La Corona d’Imeneo – festa per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera na dworze w Wiedniu, 13 marca 1728

La constanza in amor vince l’inganno – opera w trzech aktach, premiera w Mantui, 1701 (jako opera pastorale), poprawiona i wystawiona powtórnie w Maceracie, 1710 (?) i w Palazzo Ruspoli w Rzymie, 6 lutego 1711, z intermezzo Vespetta e Pimpione Francesca Gaspariniego

Il Costatino – libretto Apostolo Zeno, premiera w Wiedniu, 1716

Dafne – dramma pastorale per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Biavi, premiera w Salzburgu, 4 października 1719

Demetrio – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1731, na cześć cesarza Karola VI, dekoracje Antonio Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois (I i III akt) i Simon Pietro Levassori della Motta (II akt)

Domofonte – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1733, na cześć cesarza Karola VI, dekoracje Antonio Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois

Dialogo tra vera disciplina ed il Genio – festa do camera w jednym akcie, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Teatro della Favorita w Wiedniu, 15 października 1730

I disingannati – commedia per musicaw trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini na podstawie „Mizantropa” Moliera, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 8 lutego 1729

Gon Chisciotte in corte della duchessa – opera serio ridicola w pięciu aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini na podstawie „Don Kichota” Miguela de Servantesa, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 3 lutego 1727

Dorinda e Grullo – premiera w Foligno, 1721

I due dittatiori – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1726

La Dulcinea e cuoco  – intermezzo, premiera w Neapolu, 1715

Gli equivoci nel sembiante – opera w trzech aktach, libretto Domenico Filippi Contini, premiera w Teatro Nuovo w Casale, 1703

Gli ecclessi dell’infedelta – opera w trzech aktach, libretto Domenico Lalli, premiera na zamku w Salzburgu, 1720

Enone – opera w pięciu aktach, libretto Apostolo Zeno na podstawie „L’Epitia” Giovanniego Battisty Giraldiego, premiera w Giardino della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1730

L’Etearco – opera w trzech aktach, libretto Silvio Stampiglia, premiera w Salzburgu, 1726

Euristeo – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera na dworze w Wiedniu, 16 maja 1724, a także w Jaroměřicach, 1724

Farnace – opera w trzech aktach, libretto Lorenzo Morani, premiera w teatrze San Angelo w Wenecji, jesień 1703

Il finto Policare – tragicommedia per musica w trzech aktach, libretto Pietro Pariasi, premiera na zamku w Salzburgu, 1724

La forza dell’amicizia ovvero Pilade e Oreste – opera w trzech aktach,  libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Grazu, 17 sierpnia 1728 (II i III akt Caldara, I akt Georg Reutter), z intermezzo Alisca e Bleso

Il Germanio marte – opera w trzech aktach, premiera na zamku w Salzburgu, 4 października 1721, z intermezzo Grespilla e Fanfarone

Girlanda di Fiori – premiera w Wiedniu, 1726

Gianguir, imperatore del Mongol – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1724

Il giubilo della Salza – festa, libretto R.M. Rossi, premiera w Salzburgu, lato 1716

Gunio Bruto ovvero La Caduta dei Tarquini – opera w trzech aktach, libretto Giacomo Sinibaldi, skomponowane w Rzymie, 1711, przeznaczone do wystawienia w Wiedniu, nie wystawione (akt III Caldara, akt I Carlo Francesco Cesarini, alt III Aleksandro Scarlatti)

Il Giuoco del Quadriglio – opera di camera, 1734

La grazie vindicate – componimento drammatico w jednym akcie, libretto Pietro Metastasio, premiera w Giardinio della Favorita(?) w Wiedniu, 28 sierpnia 1735, z okazji narodzin księżniczki Elizy

Grespilla e Fanfarone – intermezzo do Il Germanio marte, premiera na zamku w Salzburgu, 4 października 1721

Ifigenia in Aulide – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno na podstawie Eurypidesa, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 5 listopada 1718

Imeneo – pastorale w trzech aktach, libretto Pietro Pariasi, premiera w Barcelonie, 1708, nowa wersja libretta Apostolo Zeno, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1727

L’Inganno tradito dall’amore – opera w trzech aktach, libretto Antonio Maria Lucchini, premiera w pałacu arcybiskupim w Salzburgu, 1720, z intermezzo Atamo huomo vecchio e Palancha giovine (Wiedeń, 1721)

L’ingratitudine castigata – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silvani, premiera w Wenecji, 1698, lub w Rzymie, 1709, ponownie w Wiedniu, 1737

L’Inimico generoso – opera w trzech aktach, premiera w Teatro Malvezzi w Bolonii, 1709

Lisetta ed Astrobolo – intermezzo do opery La verità nell’inganno ossia Arsinoe, premiera w Salzburgu, 15 listopada 1727, oraz do opery Il Tiridate ossia verità nell’inganno, premiera w Wiedniu, 1730

Livia – festa teatrale w jednym akcie, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 19 listopada 1731

Le Lodi d’Augusto – festa da camera w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 1 października 1734

Lucio Papirio dittatore – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1719, na cześć cesarza Karola VI, na zamówienie cesarzowej Elżbiety-Krystyny, ponownie w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, 1721

Madame ed il cuoco – intermezzo do opery Andromaca, premiera w Wiedniu, 1724

Il Maggior grande – componimento per musica da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera na dworze w Wiedniu, 1 października 1716

La Marchesina di Nanchin – intermezzo do opery Camaide, imperatore della Cina, libretto Domenico Lalli, premiera w Salzburgu, 4 października 1722

Mercurio, Adone, Venere – premiera w Mediolanie, 1711

Mitridate – opera w pięciu aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1728, na cześć cesarza Karola VI

Il Natale d’Augusto – festa w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini według „Metamorfoz” Owidiusza, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 1 października 1733

Il Natale di Minerva – festa per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Wiedniu, 1729

Il Natale di Minerva Tritonia – festa per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1735

Nigella e Tirsi – pastorale w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Wiedniu, 1726

Nitocri – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Teatro della Favorita w Wiedniu, 30 sierpnia 1722

Il nome più glorioso – componimento da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariati, premiera w Barcelonie, 4 listopada 1709

L’Olimpiade – dramma per musica w trzech aktach, libretto Pietro Metastasio, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1733, z okazji urodzin cesarzowej Elżbiety-Krystyny, dekoracje Giuseppe Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois

L’Oracolo in sogno – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Teatro di Mantova w Mantui, 6 listopadzie 1699, wznowione w San Angelo w Wenecji, styczeń 1700 (akt I Caldara, akt II Antonio Quitavalle, akt III Carlo Francesco Pollarolo)

Ormisda re di Persia – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1721, na cześć cesarza Karola VI

Ornospade – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1727

Paride sull’Ida ovvero Gli amori di Paride con Enone – fasola pastorale w trzech aktach, premiera w Teatro di Mantova w Mantui, wiosna 1704 (z ariami Antonia Quintavallego)

La Partenope – opera w trzech aktach, libretto Silnio Stampiglia, premiera w Teatro di Mantova w Mantui, maj 1701 (wątpliwe), wznowione w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, 1707 (na premierze mógł być obecny Haendel podczas swojego pierwszego pobytu w Wenecji), wznowione w Bonascossi w Ferrarze, maj 1709

La patienza di Socrate con due mogli – scherzo drammatico w trzech aktach, libretto Piccolo Minato, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1731 (uwertura i I akt Caldara, II i III akt Georg Reuter)

Pimpinone e Vespetta – intermezzo do opery L’Anagilda, premiera w Rzymie, 1711

Il piu bel nome – componimento da camera w jednym akcie, libretto Pietro Pariasi, premiera podczas otwarcie Teatro de la Santa Cruz w Barcelonie, 2 sierpnia 1708, z okazji ślubu arcyksięcia Karola Habsburga z Elżbietą Brünswick-Wolfenbuttel

La promesa serbata al primo – opera w trzech aktach, premiera w teatrze SS Giovanni e Paolo w Wenecji, karnawał 1697

Psiche – componimento da camera w jednym akcie, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 19 listopada 1720 ( z ariami Johanna Josepha Fuxa)

Sancio Panza governatore dell’isola Barattaria – commedia per musica w trzech aktach, libretto Giovanni Claudio Pasquini na podstawie „Don Kichota” Miguela de Servantesa, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 27 styczeń 1733

Scipione nelle Spagne – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1722

Scipione Africano il maggiore – festa do camera w jednym akcie, libretto Giovanni Claudio Pasquini, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1735

Il serva illustrata del merito – libretto G. Biavi, nie wystawiona

Il selvaggio eroe – tragikomedia eroico-pastorale w pięciu aktach, libretto Giovanni Frigimelica Roberti, premiera w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, 20 listopada 1707

Semiramide in Scalona – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 28 sierpnia 1725

Sirita – opera w trzech aktach, libretto Apostolo Zeno, premiera w Giardinio della Favorita w Wiedniu, 21 sierpnia 1719, z okazji zaślubin Fryderyka Augusta Sasa, późniejszego Augusta III, króla Polski, z Maria Józefiną, córką cesarza Austrii Józefa I Habsburga

Sofonisba – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani według Pierre’a Corneille’a, premiera w Teatro San Giovanni Grisostomo w Wenecji, jesień 1708

Il Temistocle – drama per musica, libretto Pietra Metastasio, premiera w Hoftheater w Wiedniu, 4 listopada 1736, na cześć cesarza Karola VI, z rozkazu jego żony Elżbiety Krystyny, dekoracje Giuseppe Galli-Bibiena, choreografia baletu Alessandro Phillebois

Teodosio – libretto V. Grimami, premiera w Hamburgu, 1718

Il Tiridate ossia verità nell’inganno – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Teatrino di Corte w Wiedniu, 11 listopada 1717, oraz w Salzburgu, 1717, wznowiona w Wiedniu, 1730, z intermezzo Lisetta ed Astrolobo

Il Tirsi – drama pastorale w pięciu aktach, libretto A.Z. (Apostolo Zeno?), premiera w teatrze San Salvatore w Wenecji, 1696 (II akt Caldara, I akt Lotti, II akt Ariosti, IV i V akt ?)

Tito e Berenice – opera w trzech aktach, libretto Sigismondo Capece i Pietro Ottoboni, premiera w Teatro Capranica w Rzymie, 10 stycznia 1714

Il trionfo d’amore – premiera w Rzymie, 1709

Il Venceslao 

La verità nell’inganno ossia Arsinoe – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Salzburgu, 15 listopada 1727, z intermezzo Lisetta ed Astrolobo

Zaira – opera w trzech aktach, libretto Francesco Silviani, premiera w Wiedniu, 1719

2022, 7-9 października – 11 Festiwal Oper Barokowych Warszawskiej Opery Kameralnej

Inscenizacja i reżyseria – Tomasz Cyz
Kierownictwo muzyczne – Dirk Vermeulen
Scenografia i kostiumy – Natalia Kitamikado
Choreografia  – Weronika Bartold
Reżyseria światła – Katarzyna Łuszczyk
Inspicjent – Renata Tokarska

Wykonawcy
Dydona/Spirit – Margarita Slepakova, Natalia Rubiś
Eneasz – Artur Janda, Paweł Horodyski
Belinda – Anna Zawisza
Kobieta (Dama) – Dorota Szczepańska, Anna Werecka
Czarownica – Roksana Wardenga, Wanda Franek
Pierwsza Wiedźma – Joanna Radziszewska, Anna Koehler
Druga Wiedźma – Karolina Róża Kowalczyk, Ewa Puchalska
Żeglarz – Tomasz Grygo, Aleksander Słojewski
Aktorzy/Performerzy
Weronika Bartold, Weronika Humaj, Małgorzata Czyżowska, Szymon Roszak, Maciej Cymorek, Maciej Zuchowicz
Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej
Kierownik Zespołu Wokalnego – Krzysztof Kusiel-Moroz
Orkiestra Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense

2021, 01 lutego – Festiwal Opera Rara, premiera online

Reżyseria i choreografia: Natalia Iwaniec   

Wykonawcy:
Capella Cracoviensis
Dydona – Ilona Szczepańska
Belinda – Magdalena Łukawska
Eneasz – Piotr Kwinta
Czarnoksiężnik – Przemysław Bałka
Żeglarz – Szczepan Kosior
Duch – Katarzyna Brajner
Wiedźmy/soprany – Michalina Bienkiewicz, Katarzyna Brajner
Alty – Dorota Dwojak-Tlałka, Łukasz Dulewicz
Tenory – Andrij Khorsik Piotr Windak, Szczepan Kosior
Basy – Marek Opaska, Przemysław Bałka
Agnieszka Świątkowska, Beata Nawrocka – skrzypce; Jacek Dumanowski – altówka, Konrad Górka – wiolonczela; Michał Bylina – kontrabas; Aleksander Mocek – klawesyn.

2019, 26/27 października – Polska Opera Królewska, Teatr Królewski w Łazienkach

Kierownictwo muzyczne: Krzysztof Garstka
Reżyseria, reżyseria świateł: Natalia Kozłowska
Scenografia: Marlena Skoneczko
Choreografia: Edgar Lewandowski
Przygotowanie Zespołu Wokalnego: Lilianna Krych

Wykonawcy:
Prolog:
Febus – Michał Janicki
Pierwsza Nereida – Małgorzata Grzegorzewicz-Rodek
Druga Nereida – Iwona Lubowicz
Wenera – Olga Pasiecznik/Aneta Łukaszewicz
Wiosna – Marta Boberska
Pierwsza pasterka – Agnieszka Kozłowska
Druga Pasterka – Joanna Talarkiewicz
On – Krzysztof Łazicki/Antoni Olszewski
Ona – Marta Schnura

Opera:
Belinda – Marta Boberska
Dydoan – Olga Pasiecznik/Aneta Łukaszewicz
Druga dama – Agnieszka Kozłowska
Eneasz – Michał Janicki
Czarownica – Dorota Lachowicz/Małgorzata Bartkowska
Pierwsza wiedźma – Małgorzata Grzegorzewicz-Rodek
Druga wiedźma/Duch – Iwona Lubowicz
Marynarz– Jakub A. Grabowski

Zespół wokalny Polskiej Opery Królewskiej
Capella Regia Polona, dyr. Krzysztof Garstka
Tancerze Zespołu Varsavia Galante

Relacja

2017, 10 lutego – Festiwal Opera Rara, Filharmonia im. K. Szymanowskiego, Kraków

Kierownictwo muzyczne – Fabio Bonizzoni
Choreografia – Francesco la Cava

Wykonawcy:
Dido – Rafaella Milanesi
Belinda – Stefanie True
Aeneas – Richard Helm
Sorceress – Iason Marmaras
La Risonanza, Krakowski Chór Mieszczański

2015, 13/14 marca – Warszawska Opera Kameralna

Kierownictwo muzyczne: Liliana Stawarz
Reżyseria: Ryszard Peryt
Reżyseria wznowienia: Grzegorz Boniecki
Scenografia: Andrzej Sadowski
Choreografia: Jolanta Kruszewska

Wykonawcy:
Dido – Iwona Lubowicz
Aeneas – Bogdan Śliwa
Belinda – Marta Boberska
Druga dama – Agnieszka Kozłowska
Czarownica – Dorota Lachowicz
Pierwsza wiedźma – Justyna Stepień
Druga wiedźma – Sylwia Krzysiek
Duch – Karol Bartosiński
Żeglarz – Andrzej Marusiak
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense pod dyr. Lilianny Stawarz
Zespół wokalny Warszawskie Opery Kameralnej
tancerze

relacja

2011, 5 marca – Teatr Wielki Łódź

Kierownictwo muzyczne: Łukasz Borowicz
Reżyseria: Jacek Gąsiorowski
Scenografia i kostiumy: Anna Wunderlich
Choreografia: Alexandr Azarkevitch
Projekcje wideo: Krzysztof Niemczycki

Wykonawcy:
Dydona – Agnieszka Makówka, Agnieszka Rehlis
Eneasz – Robert Gierlach, Adam Szerszeń
Belinda / Pierwsza wiedźma – Patrycja Krzeszowska, Dorota Wójcik
Czarownica – Bernadetta Grabias, Małgorzata Kustosik
Druga wiedźma / Kobieta – Jolanta Bobras, Małgorzata Borowik
Duch – Małgorzata Kustosik, Mirosław Niewiadomski
Marynarz – Mirosław Niewiadomski, Dominik Sutowicz
Śmierć – Przemysław Rezner

2010, 14 czerwca – Teatr Collegium Nobilium, Akademia Teatralna w Warszawie

Kierownictwo muzyczne: Lilianna Stawarz
Reżyseria: Natalia Kozłowska
Scenografia Paulina Czernek

Wykonawcy:
Dydona – Elżbieta Izdebska, Barbara Zamek-Gliszczyńska
Belinda – Natalia Kawałek, Ewelina Siedlecka
Eneasz – Łukasz Hajduczenia
Czarownica – Katarzyna Otczyk
Dama dworu – Joanna Freszel, Aleksandra Klimczak
Wiedźma I /Duch – Michał Sławecki
Wiedźma II – Jakub Józef Orliński
Żeglarz – Andrzej Klepacki

1995, 28 września – Warszawska Opera Kameralna

Kierownictwo muzyczne: Liliana Stawarz
Reżyseria: Ryszard Peryt
Scenografia: Andrzej Sadowski
Choreografia: Jolanta Kruszewska

Wykonawcy:
Venus/Dido – Olga Pasiecznik
Pierwsza Nereida/Belinda – Marta Boberska
Druga Nereida/Druga dama – Amy Wheeler, Urszula Jankowska
Wiosna/Czarownica – Dorota Lachowicz
Pierwsza Pasterka/Pierwsza wiedźma – Grażyna Mądroch
Druga Pasterka/Druga wiedźma – Barbara Abramowicz
Merkury/Duch – Bernard Pyrzyk
Febus/Aeneas – Przemysław Rezner, Bogdan Śliwa
Ona – Ewa Mikulska
On – Sławomir Jurczak
Żeglarz – Jacek Wisłocki
Zespół mimów, Zespół solistów

1980 – Krakowski Teatr Muzyczny. Scena Barokowa

Kierownictwo muzyczne: Ewa Michnik
Reżyseria: Laco Adamik
Scenografia: Barbara Kędzierska
Choreografia: Witold Gruca

Wykonawcy:
Dydona – Zofia Jankowska, Ewa Kowalczyk
Eneasz – Władysław Dyląg, Adam Kruzel, Janusz Wenz
Belinda – Elżbieta Szmytka, Alicja Świątek, Elżbieta Towarnicka
Dama dworu – Maria Domańska, Krystyna Kiedo
Czarownica – Zofia Jabłońska, Halina Szymańska
Wiedźma I – Jadwiga Galant, Teresa Wesseley
Wiedźma II – Barbara Adamik, Stefania Zachariasz
Duch – Mariola Kowalczyk, Olga Orłowska
Marynarz – Kazimierz Różewicz, Jan Wilga

1979, 20 października – Opera Bałtycka w Gdańsku

Kierownictwo muzyczne: Jerzy Michalak
Reżyseria: Bogumiła Czosnowska
Scenografia: Marcel Kochańczyk
Choreografia: Zygmunt Kamiński

Achille in Sciro Johann Adolf Hasse

Aci, Galatea e Polifemo Georg Friedrich Haendel

Acis and Galatea Georg Friedrich Haendel

Admeto, Rè di Tessaglia Georg Friedrich Haendel

Adriano in Siria Giovanni Battista Pergolesi

Agrippina Georg Friedrich Haendel

Alceste Georg Friedrich Haendel

Alcina Georg Friedrich Haendel

Alessandro Georg Friedrich Haendel

Alessandro Severo Georg Friedrich Haendel

Alexander’s Fest Georg Friedrich Haendel

Almira Georg Friedrich Haendel

Amadigi di Gaula Georg Friedrich Haendel

Antigono Johann Adolf Hasse

Arbace Georg Friedrich Haendel, Leonardo Vinci, Johann Adolph Hasse

Arianna Claudio Monteverdi

Arianna in Creta Georg Friedrich Haendel

Ariodante Georg Friedrich Haendel

Armide Jean Baptiste Lully

Arminio Georg Friedrich Haendel

Atalanta Georg Friedrich Haendel

Attlio Regolo Johann Adof Hasse

Il ballo delle Ingrate Claudio Monteverdi

Berenice, Regina d’Egitto Georg Friedrich Haendel

Caio Fabrizio Johann Adolf Hasse

Castor et Pollux Jean-Philippe Rameau

Il combattimento di Tancredi e Clorinda Claudio Monteverdi

The Comical History of Don Qiochote Purcell Henry

Comus Georg Friedrich Haendel

Daphne Georg Friedrich Haendel

Deidamia Georg Friedrich Haendel

Dido and Aeneas Purcell Henry

Ezio Georg Friedrich Haendel

The Fairy Queen Purcell Henry

Faramondo Georg Friedrich Haendel

Farnace Antonio Vivaldi

Il Flaminio Giovanni Battista Pergolesi

Flavio, Re de’Longobardi Georg Friedrich Haendel

Il Floridante Georg Friedrich Haendel

Lo frate’nnamorato Giovanni Battista Pergolesi

Germanico in Germania Nicola Porpora

Gismondo, Re di Polonia Leonardo Vinci

Giulio Cesare in Egitto Georg Friedrich Haendel

Hercules Georg Friedrich Haendel

Hippolyte et Aricie Jean Philippe Rameau

L’incoronazione di Poppea Claudio Monteverdi

Israel in Egypt Friedrich Georg Haendel

Jephtha Georg Friedrich Haendel

Judas Maccabaeus Georg Friedrich Haendel

Juditha triumphans Antono Vivaldi

Livietta e Tracollo Giovanni Battista Pergolesi

Marc’Antonio e Cleopatra Johann Adolf Hasse

Muzio Sevola Georg Friedrich Haendel

Naïs Jean-Philippe Rameau

L’Olimpiade Giovanni Battista Pergolesi

L’Orfeo Claudio Monteverdi

Ottone, Re di Germania Georg Friedrich Haendel

Il pastor fido Georg Friedrich Haendel

Platée Jean-Philippe Rameau

Il prigioner superbo Giovanni Battista Pergolesi

Radamisto Georg Friedrich Haendel

Rinaldo Georg Friedrich Haendel

Il ritorno d’Ulisse in patria Claudio Monteverdi

Rodelinda, Regina de’Longobardi Georg Friedrich Haendel

Rodrigo Georg Friedrich Haendel

Salustia Giovanni Battista Pergolesi

San Casimiro, Re di Polonia Alessandro Scarlattti

Saul Geor Friedrich Haendel

Semiramide riconosciuta Leonardo Vinci

Il Sant’Alessio Landi Stefano

La serva padrona Giovanni Battista Pergolesi

Samson Georg Friedrich Haendel

San Casimiro Rè di Polonia Alessandro Scarlatti

Sigismodo Gioachino Rossini

Susanna Georg Friedrich Haendel

Tamerlano Georg Friedrich Haendel

The Tempest Purcell Henry

Tirsi e Clori Claudio Monteverdi

Tolomeo ed Alessandro Domenico Scarlatti

Tolomeo, Rè di Egitto Georg Friedrich Haendel

Il trionfo del Tempo e del Disinganno Georg Friedrich Haendel

Il Venceslao Antonio Caldara

Dido and Aeneas – Dydona i Eneasz

opera w trzech aktach z prologiem
muzyka Henry Purcell
libretto Nahum Tate inspirowane IV Księgą „Eneidy” Wergiliusza
premiera w szkole dla dziewcząt Josiasa Priesta w Chelsea, 1689

Premierowa obsada:
Dydona (sopran)
Belinda (sopran)
Second woman (sopran)
Serceress (alt)
First Witch (sopran)
Second Witch (sopran)
Spitit (alt)
Eneasz (baryton lub tenor)
Sailor (sopran lub tenor)

Akt I

Belinda usiłuje rozchmurzyć swa siostrę Dydonę, królową Kartaginy. Jednak Dydona cierpi, darząc tajemnym uczuciem uciekiniera z Troi, Eneasza. Belina i Dama dworu usiłują przekonać Dydonę, aby uległa uczuciu. Do stóp królowej pada też sam Eneasz, wyznając swa miłość. Amor triumfuje.

Akt II

Szczęście znakomitej pary wzburzyło ciemne moce. Czarownica i jej siostry wiedźmy szykują spisek. Eneasz ma z rozkazu bogów spieszyć do Italii. Zły Duch pod postacią Merkurego skłoni go do opuszczenia Dydony. Wiedźmy rozpętują burzę, aby popsuć królewskiej parze polowanie. Tymczasem dwór cieszy się pięknem natury. Eneasz składa u stóp kochanki trofeum łowieckie. Jednak nadchodzi burza. Eneasz widzi ducha o rysach Merkurego, który wzywa go wypełnienia obowiązków – opuszczenia Kartaginy i wyruszenia do Italii. Rozpacza, jednak chce być posłuszny bogom.

Akt III

Towarzysze Eneasza szykują się do podniesienia żagli. Wiedźmy radują się z udanej intrygi i planują zatopienie floty. Zrozpaczona Dydona odrzuca ze wzgardą usprawiedliwienia Eneasza. Po jego odejściu żegna się z siostrą (Lament Dydony) i umiera. Nad jej mogiłą pojawia się chór Kupidynów.

Wykonania w Polsce

Bonduca lub the British Heroine – muzyka sceniczna do sztuki Beaumonta i Fletchera, premiera w Drury Lane Theatre w Londynie, wrzesień/październik 1695

Circe – muzyka sceniczna do sztuki Charlesa Davenanta, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1690

The Comical History of Don Quixote 

Dido and Aeneas

Dioclesian lub Prophetess lub The History of Dioclesian – semi-opera w pięciu aktach, libretto wg sztuki Thomasa Bettertona, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1690

The Fairy Queen

The Indian Queen – semi-opera w pięciu aktach z prologiem, libretto John Dryden i Robert Howard, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, 1695 (akt piąty – Daniel Purcell, brat Henry’ego)

King Arthur lub The British Worthy – semi-opera w pięciu aktach, libretto John Dyrden, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie, maj lub czerwiec 1691

The Libertine lub The Libertine Destroyed – muzyka sceniczna do sztuki Thomasa Shadwella, premiera w Londynie 1695

Oedipus, King of Thebes – muzyka sceniczna do sztuki Johna Drydena/Nathaniela Lee, premiera 1692

The Tempest

Timon of Athens – semi-opera, libretto Thomas Shadwell wg Szekspira, premiera w Drury Lane Theatre w Londynie, maj lub czerwiec 1695

Theodosius lub The Force of Love – muzyka sceniczna do sztuki Nathaniela Lee, premiera w Dorset Garden Theatre w Londynie 1680

Kanadyjska śpiewaczka operowa – sopran.

Urodziła się w 1966 roku w Quebecu w rodzinie profesjonalnych śpiewaków operowych, dzięki czemu już w wieku ośmiu lat śpiewała w chórze dziecięcym opery kanadyjskiej. Uczyła się śpiewu u Cathrine Robbin w Toronto, studiowała w Montrealu, początkowo historię sztuki na McGill Univerisity, a następnie śpiew w Conservatoire de Musique du Québec u Marie Daveluy. Potem przeniosła się na studia do Europy i uczyła się śpiewu u Pameli Bowden w Royal Scottish Academy of Music and Drama w Glasgow.

Debiutowała w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta na scenie w Montrealu. Szybko zwróciła na siebie uwagę. Zyskiwała uznanie i liczne nagrody, m.in. nagrodę publiczności w międzynarodowym konkursie wokalnym w s’Hartogenbosch w Holandii w 1994 roku, Virginia Parker Prize 1995 i nagrodę Opus dla Wykonawcy Roku w 2000.

Występuje z wybitnymi orkiestrami, takimi jak Orchestre Symphonique de Montréal, New York Philharmonic, a przede wszystkim ze znakomitymi orkiestrami barokowymi, m.in. Venice Baroque Orchestra, Les Talents Liriques, Accademia Bizantina, Il Complesso Barocco, Akademie für Alte Musik Berlin, śpiewając pod batutą tak znanych dyrygentów jak Christophe Rousset, Alan Curtis, Charles Duroit czy Roger Norrington. Występowała również na słynnych scenach operowych, m.in. na Glydenbourne Festival, Concertgebouw w Amsterdamie, Carnegie Hall w Nowym Jorku czy w Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu.

Śpiewała dwukrotnie w Polsce, na festiwalu Opera rara w Krakowie, w operach Haendla: Rodelinda (2013) i Tamerlano (2015).

Jest artystką wszechstronną, ale specjalizuje się zwłaszcza w repertuarze barokowym, w operach i oratoriach G. F. Haendla (Alcina, Rinaldo, Giulio Cesare, Ariodante, Tolomeo, Hercules), A. Vivaldiego (Tito Manilio, Judita triumphans), Mozarta (La clemenza di Tito), J. S. Bacha (Pasja wg św. Jana).

Nagrywa dla Archiv/Deutsche Grammophon, DECCA, Virgin Classics, Atma.

http://karinagauvin.com/en

facebook