Alcina HWV 34
dramma per musica w trzech aktach
muzyka Georg Friedrich Haendel
libretto wg Antonia Fanzaglii
premiera w Royal Theatre w Covent Garden w Londynie, 16 kwietnia 1735
Premierowa obsada
Alcina (sopran) – Anna Strade del Pò
Morgana (sopran) – Cecilia Young
Ruggiero (alt-kastrat) – Giovanni Carestini
Bradamante (alt) – Maria Caterina Negri
Oronte (tenor) – John Beard
Melisso (bas) – Gustav Waltz
Oberto (sopran chłopięcy) – Wiliam Savage
Akt I
Na tajemniczą wyspę przybywa Bradamante, przebrana za swego brata Riccarda, i opiekujący się nią czarodziej Melisso. Wyspą włada czarownica Alcina, trzymając w miłosnych sidłach byłego kochanka Bradamante, Ruggiera (Di, cor mio). Jej siostra Morgana zakochuje się w fałszywym Riccardzie (O s’apre al riso). Czarownicy towarzyszy też młody Oberto, poszukujący na wyspie swego ojca (Chi, m’insegna).
Bradamante próbuje przypomnieć Ruggierowi przeszłość, on jednak jest wpatrzony wyłącznie w Alcinę (Di te mi rido). Oronte, dowódca wojsk Alciny, darzy uczuciem Morganę i jest zazdrosny o jej fascynację przybyłym Riccardem. Aby wzbudzić zazdrość Ruggiera, sugeruje mu, że również Alcina kocha Riccarda (Semplicetto). Czarownica upewnia rycerza o swojej miłości (Si, son quella), on jednak jest zazdrosny (La bocca vaga). Morgana ostrzega Bradamante, że aby ukoić kochanka, Alcina może zamienić Riccarda w zwierzę. Fałszywy Riccardo wyznaje miłość Morganie (Tornami a vaggheggiar).
Akt II
Melisso przypomina Ruggierowi dawne rycerskie cnoty i uwalnia go spod czaru Alciny. Dzięki ostrzeżeniu Morgany rycerz zapobiega zaczarowaniu Bradamante/Riccarda w zwierzę (Pensa a chi geme). Ruggiero przeżywa rozterki (Mi lusinga). Alcina stara się przekonać Oberta, że odnajdzie jego ojca (Tra speme e timore). Nadchodzi Oronte i zawiadamia ją, że Ruggiero chce opuścić wyspę. Alcina wpada w rozpacz (Ah! mio cor). Morgana odkrywa prawdziwą tożsamość Riccarda i ostrzega siostrę. Ruggiero żegna się z czarodziejską wyspą (Verdi prati). Czarownica wzywa na pomoc piekielne duchy (Ombre pallide), jednak te nie przybywają na jej wezwanie. Zrozpaczona, łamie swoją różdżkę.
Akt III
Morgana próbuje udobruchać Oronte (Credete al mio dolore). Ruggiero odrzuca Alcinę i szykuje się do walki z siłami zła (Sta nell’Ircana). Alcina jest bezsilna (Mi restano le lagrime), chce jeszcze użyć ostatniej mocy zamkniętej w magicznej urnie. Nakłania Oberta do zabicia lwa, ten jednak odkrywa, że w zwierzęciu jest zaklęty jego ojciec – jedna z wielu ofiar Alciny (Barbara!). Ruggiero i Bradamante wspólnie rozbijają urnę i niszczą czar nałożony na wszystkich uprzednich kochanków czarownicy zaklętych w dzikie zwierzęta. Królestwo Alciny upada (chór: Dall’orror di notte cieca).
Wykonania w Polsce
Słowa kluczowe: Alcina, Haendel, opera barokowa, opera włoska