Alessandro

Alessandro HWV 21

dramma per musica w trzech aktach
muzyka Georg Friedrich Haendel
libretto Paolo Antonio Rolli wg „La Superbia d’Alessandro” Ortensia Mauro
premiera w King’s Theatre na Haymarket w Londynie, 5 maja 1726

Premierowa obsada
Alessandro (alt-kastrat) – Senesino
Lisaura (sopran) – Francesca Cuzzoni
Tassile (alt-kastrat) – Antonio Baldi
Clito ((bas) – Giuseppe Maria Boschi
Lonato (tenor) – Luigi Antinori
Cleone (alt) – Anna Dotti

Akt I

Podczas oblężenia Sidrach Aleksander wpada w pułapkę i zostaje ocalony dzięki dowodzącemu Macedończykami Leonatowi. Po powrocie do obozu spotyka dwie kobiety rywalizujące o jego względy: Księżniczkę Lisaurę i brankę Rossane. Tassile, książe indyjski, darzy uczuciem Lisaurę. Clito, dowódca Aleksandra, kocha się natomiast w Rossane. Na cześć Aleksandra odbywa się ceremonia w świątyni Jowisza, co wzbudza zgorszenie Clita. Kobiety próbują złagodzić gniew Aleksandra.

Akt II

Rossane przebywa samotnie w ogrodzie. Aleksander, sądząc, że dziewczyna śpi, czule do niej mówi. Nadchodzi Lisaura i włącza się do rozmowy. Tassile prosi Lisaurę o rękę, ona jednak wciąż durzy się w Aleksandrze. Rossane prosi władcę o wolność i uzyskuje ją. Aleksander obdarza Clito władza w Indiach, ten jednak, wciąż oburzony świętokradztwem w świątyni, odrzuca dar. Na Aleksandra spada baldachim, Clito zostaje oskarżony o zdradę. Dowództwo obejmuje Tassile. Na wieść o śmierci Aleksandra wybuchają zamieszki. Wódz wyrusz do boju, ślubując miłość Rossane.

Akt III

Clito rozmyśla w więzieniu nad swym losem. Leonato go uwalnia, więzi natomiast Clone. Lisaura i Rossane postanawiają zdać się na wybór Aleksandra. On jednak przyznaje, że nie może wybrać Lisaury ze względu na lojalność i przyjaźń, jaką darzy kochającego ją Tassile. Obaj wojownicy wyruszają w bój. Buntownicy poddają się. W świątyni Aleksander pojmuję za żonę Rossane.

 

 

Słowa kluczowe: , , ,

Dodaj komentarz