Rodrigo, albo Vincer se stesso è la maggior vittoria  HWV 5

dramma per musica w trzech aktach

muzyka Georg Friedrich Haendel

libretto według „Duello d’Amore e di Vendetta” Francesca Silvianiego

premiera w Teatro del Cocomero we Florencji, jesień 1707

Premierowa obsada

Rodrigo (sopran-kastrat) – Stefano Frilli

Esilena (sopran) – Anna Maria Cecchi, zwana La Beccarina

Giuliana (tenor) – Francesco Giuicciardi

Florinda (sopran) – Aurelia Marcello

Evanco (sopran) – Caterina Azzolina, zwana La Valentina

Fernando (alt-kastrat) – Giuseppe Perini

Akt I

Rodrigo, król Kastylii wysyła armię pod dowództwem Giuliana, aby podbić Aragonię, którą rządzi Evanco. Rodrigo, choć żonaty z Esileną, romansował z siostrą Giuliana, Florindą, a owocem tego romansu jest syn. Nie porzucił jednak swojej małżonki, wobec czego Florinda, wiedziona słusznym gniewem, namawia brata, aby porzucił króla i zawarł sojusz z Evankiem. Esilena jest gotowa oddać męża i koronę, jednak Rodrigo odrzuca jej poświęcenie, szukając jednak wstawiennictwa u Florindy.

Akt II

Giuliano zapewnia Evanca, że jeśli ów poślubi Florindę, pomoże mu w połączeniu obu królestw pod jego berłem. Florinda jest nieprzejednana w swym gniewie i żąda zamsty na królu. Jeden z dowódców Rodryga, Fernando, podstępem więzi Giuliana i przekazuje go Rorigowi. Ten, mając w ręku tak znaczącego więźnia, żąda od Evanca, by się poddał, a Florindę chce zesłać na wygnanie. Jednak wiedziona gniewem Florinda obejmuje dowództwo wojsk Evanca i rusza w bój. Evanco zabija Fernanda i jego wojska wkraczają do stolicy.

Akt III

Siły Evanca ścigają króla. Rodrigo i Esilena krywają się w świątyni Jowisza. Florinda marzy o własnoręcznym zabiciu niewiernego kochanka. Jednak na widok Esileny z dzieckiem Florindu i Rodryga w ramionach wszyscy przeżywają wstrząs. Florinda daruje Rodrygowi życie, Giuliano i Evanco porzucając myśl o zemście. Evanco odzyskuje tron Aragonii i ma poślubić Florindę. Rodrigo oddaje koronę synowi, a jego regentem ma zostać Giuliano. Rodrigo i Esilena odchodzą w pokoju.