La serva padrona – Służąca panią

intermezzo w dwóch częściach do opery Il prigioner superbo
muzyka Giovanni Battista Pergolesi
libretto Gennaro Antonio Federico na motywach sztuki Jacopa Angelo Nelli
premiera 28 sierpnia lub 4 września 1733 w Teatro San Bartolomeo w Neapolu
(prapremiera w Polsce 1774 – wersja niemiecka, 1780 – wersja polska)

Obsada premierowa:
Serpina (sopran) – Laura Monti
Uberto (bas) – Gioacchino Corradi
Vespone (rola niema)

Intermezzo primo

Bogacz Umberto na próżno czeka na śniadanie i pomoc w ubieraniu ze strony swej służącej Serpiny. Ta nie tylko nie zamierza mu pomagać, ale zarządza całym domem żelazną ręką. Rozstawia po kątach zarówno Umberta, jak i niemego służącego Vespone. W końcu Umberto nakazuje Vespone, aby natychmiast znalazł mu żonę. Serpina jest pewna, że to ona jest najlepszą kandydatką.

Intermezzo secondo

Serpina namawia Vespone do udawania zakochanego w niej żołnierza. Chce w ten sposób wzbudzić zazdrość Umberta. Umberto zrazu jest zadowolony, jednak Serpina przynosi mu wiadomość od rzekomego narzeczonego – ma jej dać obfite wiano. Umberto decyduje, że w takim razie woli sam poślubić Serpinę. Vespone ujawnia się, Serpina pada w ramiona Umberta.

Wykonania w Polsce

 

Słowa kluczowe: intermezzo, La serva padrona, Neapol, opera barokowa, opera włoska, Pergolesi