Apotheosis sive Consecratio SS Ignatii et Francisci Xaverii – dramma sacra w pięciu aktach, libretto Orazio Grassi, premiera w Collegio Romano w Rzymie, 1622, z okazji kanonizacji Ignacego Loyoli, założyciela zakonu jezuitów i Franciszka Ksawerego, zwanego apostołem Indii
Fetonte, dramma recitato a più voci – opera, premiera 1630 w Rzymie, zaginiona
La vittoria del principe Vladislao in Valacchia – opera, skomponowana w 1625, zaginiona
także Johannes Hieronymus lub Giovanni Geronimo
Ur. ok. 1580 w Wenecji
Zm. 17 stycznia 1651 w Rzymie
Niemiecko-włoski wirtuoz lutni i kompozytor wczesnego baroku
Syn austriackiego oficera Wilhelma Kapsbergera osiadłego w Wenecji. Od 1605 roku mieszkał w Rzymie, gdzie zyskał reputację błyskotliwego wirtuoza. Nawiązał kontakty z wybitnymi indywidualnościami swego czasu, sam prowadził we własnym domu akademię – rodzaj grupy dyskusyjno-artystycznej. Około 1609 poślubił Gerolimę di Rossi, z którą miał trójkę dzieci. W tym czasie zaczął publikować swoje kompozycje na lutnię i teorbę. Wydał sześć kolekcji, z których zachowała się Libro I d’intavolatura di lauto z 1611 roku.
Od 1624 pozostawał na służbie kardynała Francesco Barberini, gdzie współpracował z innymi kompozytorami, m.in. Girolamo Frescobaldim i Stefano Landim. Na dworze kardynała pozostawał do 1646 roku.
Znany przede wszystkim jako wykonawca i wirtuoz, poza muzyką instrumentalną tworzył też dzieła wokalne, z których zachowała się Apotheosis sive Consecratio SS Ignatii et Francisci Xaverii (1622).